Cuba
Door: Evelien
Blijf op de hoogte en volg Evelien
30 Augustus 2014 | Cuba, Havana
Lieve allemaal,
De eerste maand is alweer verstreken, en ik heb het land wat de meeste mensen kennen van haar rum en sigaren alweer verlaten. En wat was het een avontuur..
Ik mocht deze reis beginnen met mijn vriendinnetje Christianne. Aangezien wij van goedkoop gaat boven comfortabel zijn, duurde onze reis meer dan 24 uur, maar met geduld kom je ver. We kwamen aan in Havana en na een goede nacht slapen trokken we erop uit. Wij vonden onszelf al wel ervaren reizigers en dachten dan ook dat we echt niet in de oplichtingsmanouvres zouden gaan trappen die je hier tegenkomt. De waarheid bleek anders.
Op onze eerste dag werden we aangesproken door een Cubaanse jongen en meisje, ze zeiden ons te herkennen van het vliegveld. Ze waren onderweg naar een festival (waar we die ochtend al meerdere keren attent op waren gemaakt door mensen op straat) en stiekem ook probeerden te vinden. Dus vroegen we of we mee mochten lopen. We kwamen in een verlaten bar (maar de show zou zo beginnen..), bestelden drinken... de show bleef uit. We raakte aan de praat, kregen te horen over de problemen in Cuba etc. Op den duur werden de verhalen persoonlijk en gingen over waar ze zelf tegenaan liepen. Toen kwam het verhaal dat we hun konden helpen door sigaren te kopen want door de de dag van de revolutie (26 juli) mochten de arbeiders uit de fabrieken 1 dag zelf sigaren verkopen. (yeah right hoor ik je denken). Maar wij trapten er volledig in. Resultaat: 2 sigaren (nep, ze roken naar paardenpoep) voor 20 euro. Zelf waren we nog wel tevreden aangezien de meeste dingen in de ruimte 300 euro waren, we om 11.00 Mojito's hadden gedronken en nog een Che Guevara-munt van ze hadden ontfutseld.
Dit was eigenlijk ook gelijk de enige negatieve ervaring met de bevolking van Cuba naast de welwillende mannen dan, die graag een dansje of meer met je wilden doen. Voor de rest; wat een ontzettend aardige en behulpzame mensen. Ook al spraken we handen-en-voeten-Spaans, dit kregen we toch wel mee. Mensen zijn met je begaan en willen je altijd wel in de goede richting wijzen. We sliepen altijd bij mensen thuis (mensen mogen sinds een aantal jaar zelf een bedrijfje hebben en velen stellen een kamer bij hun thuis beschikbaar voor reizigers) en hebben genoten van de gastvrijheid en het heerlijke eten. Wij hadden ons van te voren ingesteld op een rantsoen van bonen en rijst maar bijna elke avond zaten we weer te dineren als koninginnetjes.
Omdat we een maand de tijd hadden, zijn we het hele land doorgereist. Van Havana naar Cienfiegos -Trinidad- Santiago, Baragoa- Ciego Avilla, Varaderos, Vienjales en Sorao. We hebben alles met de bus gedaan en wat een prachtig uitzicht; palmbomen, langgstrekte groene bergwanden, witte stranden,een aquablauwe zee, een prachtige vallei en mango/bananen/avocado en kokosnootbomen overal waar je keek.
Naast de mensen en de natuur hadden we Cuba ook als bestemming gekozen om het systeem van dichtbij te zien. Hoe het land functioneert na de revolutie en met zo weinig invloeden van buitenaf. Afgesloten is het nog steeds, en voor Cubaanse mensen is het heel moeilijk om naar het buitenland te reizen maar heel heel langzaam is er iets meer vrijheid. Zoals ik eerder zei mogen mensen nu hun eigen bedrijfje starten (een winkeltje, restaurant of casa (kamer verhuren) ). Het lijkt alsof de tijd hier heeft stilgestaan, of de mensen zelf ook in de wachtstand hebben gestaan. Er zijn zo weinig mogelijkheden om te groeien, iets op te bouwen. De controle van de overheid is groot, alles wordt nauwlettend in de gaten gehouden. Een probleem dat we nu veel zagen is dat iedereen in de touristenbranche wil werken; dit wordt niet door de overheid betaald. Wat maakt dat alles uit verband wordt getrokken, een arts verdient ongeveer 30 euro in de maand (betaalt door de overheid). Terwijl een toiletjuffrouw in een toeristenrestaurant dit per dag verdient. Docenten geven geen les meer maar gaan rondleidingen geven aan toeristen en artsen zijn meer bezig de toeristen uit hun casa rond te rijden dan hun beroep uit te oefenen.
Een andere kant van het Cubaanse systeem is wel dat (praktisch) iedereen een huis heeft, een opleiding, gezondheidszorg en basisvoedsel waardoor de armoede zoals je die op andere plekken in de wereld ziet, hier uitblijft. Maar je hebt wel de kans de gevangenis in te gaan mocht je je openlijk uitspreken tegen het systeem, dus vrijheid van meningsuitting is na de revolutie niet veel gegroeid.
In deze reis ook veel nieuwe dingen mogen beleven;ik heb voor het eerst gedoken (dit proeft naar meer), met een dolfijn gezwommen, paard gereden (zooo eng, maar aan het eind van de tocht kon ik het wel waarderen), in een donkere grot gezwommen met alleen een zaklantaarn en van een kleine waterval gesprongen. Dit was de opwarming voor mijn volgende bestemming... Nieuw-Zeeland! Waar het een paradijs moet zijn voor de extremen onder ons, ik ben benieuwd.
Ik ben nu in Taipei en zal over een paar uurtjes in het vliegtuig stappen naa Auckland. Ik ga hier de hele maand september verblijven,nu alleen. En zal jullie op de hoogte brengen als ik door reis naar mijn volgende bestemming.
Ik kan oprecht zeggen dat ik voor het eerst in mijn leven last heb van heimwee maar geniet ook van alles wat ik doe.
Met liefde,
Evelien
De eerste maand is alweer verstreken, en ik heb het land wat de meeste mensen kennen van haar rum en sigaren alweer verlaten. En wat was het een avontuur..
Ik mocht deze reis beginnen met mijn vriendinnetje Christianne. Aangezien wij van goedkoop gaat boven comfortabel zijn, duurde onze reis meer dan 24 uur, maar met geduld kom je ver. We kwamen aan in Havana en na een goede nacht slapen trokken we erop uit. Wij vonden onszelf al wel ervaren reizigers en dachten dan ook dat we echt niet in de oplichtingsmanouvres zouden gaan trappen die je hier tegenkomt. De waarheid bleek anders.
Op onze eerste dag werden we aangesproken door een Cubaanse jongen en meisje, ze zeiden ons te herkennen van het vliegveld. Ze waren onderweg naar een festival (waar we die ochtend al meerdere keren attent op waren gemaakt door mensen op straat) en stiekem ook probeerden te vinden. Dus vroegen we of we mee mochten lopen. We kwamen in een verlaten bar (maar de show zou zo beginnen..), bestelden drinken... de show bleef uit. We raakte aan de praat, kregen te horen over de problemen in Cuba etc. Op den duur werden de verhalen persoonlijk en gingen over waar ze zelf tegenaan liepen. Toen kwam het verhaal dat we hun konden helpen door sigaren te kopen want door de de dag van de revolutie (26 juli) mochten de arbeiders uit de fabrieken 1 dag zelf sigaren verkopen. (yeah right hoor ik je denken). Maar wij trapten er volledig in. Resultaat: 2 sigaren (nep, ze roken naar paardenpoep) voor 20 euro. Zelf waren we nog wel tevreden aangezien de meeste dingen in de ruimte 300 euro waren, we om 11.00 Mojito's hadden gedronken en nog een Che Guevara-munt van ze hadden ontfutseld.
Dit was eigenlijk ook gelijk de enige negatieve ervaring met de bevolking van Cuba naast de welwillende mannen dan, die graag een dansje of meer met je wilden doen. Voor de rest; wat een ontzettend aardige en behulpzame mensen. Ook al spraken we handen-en-voeten-Spaans, dit kregen we toch wel mee. Mensen zijn met je begaan en willen je altijd wel in de goede richting wijzen. We sliepen altijd bij mensen thuis (mensen mogen sinds een aantal jaar zelf een bedrijfje hebben en velen stellen een kamer bij hun thuis beschikbaar voor reizigers) en hebben genoten van de gastvrijheid en het heerlijke eten. Wij hadden ons van te voren ingesteld op een rantsoen van bonen en rijst maar bijna elke avond zaten we weer te dineren als koninginnetjes.
Omdat we een maand de tijd hadden, zijn we het hele land doorgereist. Van Havana naar Cienfiegos -Trinidad- Santiago, Baragoa- Ciego Avilla, Varaderos, Vienjales en Sorao. We hebben alles met de bus gedaan en wat een prachtig uitzicht; palmbomen, langgstrekte groene bergwanden, witte stranden,een aquablauwe zee, een prachtige vallei en mango/bananen/avocado en kokosnootbomen overal waar je keek.
Naast de mensen en de natuur hadden we Cuba ook als bestemming gekozen om het systeem van dichtbij te zien. Hoe het land functioneert na de revolutie en met zo weinig invloeden van buitenaf. Afgesloten is het nog steeds, en voor Cubaanse mensen is het heel moeilijk om naar het buitenland te reizen maar heel heel langzaam is er iets meer vrijheid. Zoals ik eerder zei mogen mensen nu hun eigen bedrijfje starten (een winkeltje, restaurant of casa (kamer verhuren) ). Het lijkt alsof de tijd hier heeft stilgestaan, of de mensen zelf ook in de wachtstand hebben gestaan. Er zijn zo weinig mogelijkheden om te groeien, iets op te bouwen. De controle van de overheid is groot, alles wordt nauwlettend in de gaten gehouden. Een probleem dat we nu veel zagen is dat iedereen in de touristenbranche wil werken; dit wordt niet door de overheid betaald. Wat maakt dat alles uit verband wordt getrokken, een arts verdient ongeveer 30 euro in de maand (betaalt door de overheid). Terwijl een toiletjuffrouw in een toeristenrestaurant dit per dag verdient. Docenten geven geen les meer maar gaan rondleidingen geven aan toeristen en artsen zijn meer bezig de toeristen uit hun casa rond te rijden dan hun beroep uit te oefenen.
Een andere kant van het Cubaanse systeem is wel dat (praktisch) iedereen een huis heeft, een opleiding, gezondheidszorg en basisvoedsel waardoor de armoede zoals je die op andere plekken in de wereld ziet, hier uitblijft. Maar je hebt wel de kans de gevangenis in te gaan mocht je je openlijk uitspreken tegen het systeem, dus vrijheid van meningsuitting is na de revolutie niet veel gegroeid.
In deze reis ook veel nieuwe dingen mogen beleven;ik heb voor het eerst gedoken (dit proeft naar meer), met een dolfijn gezwommen, paard gereden (zooo eng, maar aan het eind van de tocht kon ik het wel waarderen), in een donkere grot gezwommen met alleen een zaklantaarn en van een kleine waterval gesprongen. Dit was de opwarming voor mijn volgende bestemming... Nieuw-Zeeland! Waar het een paradijs moet zijn voor de extremen onder ons, ik ben benieuwd.
Ik ben nu in Taipei en zal over een paar uurtjes in het vliegtuig stappen naa Auckland. Ik ga hier de hele maand september verblijven,nu alleen. En zal jullie op de hoogte brengen als ik door reis naar mijn volgende bestemming.
Ik kan oprecht zeggen dat ik voor het eerst in mijn leven last heb van heimwee maar geniet ook van alles wat ik doe.
Met liefde,
Evelien
-
30 Augustus 2014 - 15:45
Francien:
Stoere chick ben je ook!! Leuk om te lezen wat je meemaakt onderweg. Lekker genieten van je volgende bestemming.
Groetjes Francien -
30 Augustus 2014 - 17:29
Irma:
Hoi evelien,
Genoten van je verslag, wat maak je veel mee!!
Heel veel plezier met je volgende bestemming! !
We blijven je volgen!!
Liefs Erwin en Irma -
30 Augustus 2014 - 17:33
Ilse:
Wat leuk! Echt heel toevallig zei ik vandaag nog tegen Joost: wat ben ik benieuwd hoe Evelien en Christianne het op Cuba hebben! En tadaaa daar is nu een berichtje :) het klinkt allemaal super tof!! Veel plezier Eef op je reis verder!! -
30 Augustus 2014 - 20:02
Susan En Rob:
hoi evelien,
leuk om te lezen van wat jij/jullie mee maken!!geniet van alles en iedereen om je heen en van wat op je pad komt!heel veel plezier en ik wens je nog heel veel mooie en bijzondere maanden veel plezier op je nieuwe bestemming
groetjes susan -
31 Augustus 2014 - 13:37
Madeleine:
Beste Evelien,
Wat een mooi reisverhaal. Je schrijft erg leuk en pakkend.
Leuk dat je naar Nieuw Zeeland gaat. Ga je ook naar Australie? Daar ben ik 2 maanden geweest en erg de moeite waard. Als je daar naar toe gaat heb ik nog wel een paar tips voor je.
veel plezier in Nieuw Zeeland.
Hartelijke groet,
Madeleine
-
31 Augustus 2014 - 20:32
Katja:
Wát leuk om je verslag te lezen.
Nu al benieuwd naar het volgende!
Je hebt lef hoor!
Groetjes, Katja. -
31 Augustus 2014 - 21:16
Kris En Ester:
Goed om te horen dat je het naar je zin hebt.
Ik lees dat je veel leuke en spannende dingen mee maakt,
Heel veel plezier met de rest van van je reis en
We kijken uit naar je volgende verslag.
Gr Kris en ester
-
31 Augustus 2014 - 21:43
Lydia :
Wauw Evelien,
Wat een mooi verhaal, ik lees dat jullie volop geniet van alle avonturen en de lokals.
Nog heel veel plezier, geniet er van!
Groetjes Lydia
-
01 September 2014 - 00:56
Martine:
Hoi Evelien , zat gister zojuist op facebook te kijken of je al een reisveslag had gemaakt, en ziehier, je heb het erg leuk gehad, en nu op naar N Zeeland. veel plezier, en misschien zie ik je nog ergens, ik ga in december naar Australië, voor 4 maanden dus wie weet , zie ik je nog ergens
Groetjes en take care
Martine -
02 September 2014 - 22:49
Christianne:
Een prachtige reis waar we samen als we 80 zijn met een grote glimlach naar terug kunnen kijken :) -
03 September 2014 - 23:54
Martijn:
Geweldig verslag zusje, we zijn nu al benieuwd naar de volgende. Goed om te horen dat het zo goed gaat, en dat je ervan geniet ondanks de heimwee. Pas goed op jezelf laiverd. Dikke kus van ons -
11 September 2014 - 22:50
Marian:
Wat super gaaf om je verhaal zo te lezen..
Je geniet volop zo te lezen...
Heel veel plezier in Auckland!
Ben benieuwd naar je nieuwe verhaal..
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
